czwartek, 30 stycznia 2014

O dystansie do siebie czyli to wcale nie było śmieszne.

Dystans do siebie czyli umiejętność śmiania się z własnych wpadek w życiu. Kto nie lubi się czasami pośmiać szczególnie, kiedy ktoś z naszych bliższych znajomych zrobi coś głupiego. Niestety w wielu takich przypadkach nasz znajomy, który się wygłupił nie umie się śmiać ze swoich błędów/głupoty (nie piszę tego w negatywnym znaczeniu). W tym poście właśnie wyrażę swoje zdanie dotyczące tej sprawy. 


Lubie się pośmiać z wpadek moich znajomych, ale ze swoich nie potrafię i złości mnie jak oni się ze mnie śmieją. Podstawa hipokryzji, która najbardziej mnie irytuje w dystansie do siebie, a jak wiemy dystans idzie w parze z inteligencją. Jeżeli człowiek jest inteligentny to wie, że z własnych błędów możemy wyciągnąć wnioski i przy okazji można się z nich pośmiać. Niestety zdarzają się tacy dystansowcy, którzy nie potrafią się śmiać z własnych głupich błędów, ale uwielbiają śmiać się i wytykać je innym. Takim złotym dzieciom Ziemi powinni dawać medal Słońca, żeby przyjrzeli się sobie nawzajem i wyciągnęli z tego wnioski.

środa, 29 stycznia 2014

Przyjaźń damsko-męska z mojego punktu widzenia.

Witam bardzo serdecznie w moim kolejnym wpisie. Dzisiaj chciałbym poruszyć temat, który przez wielu blogerów był poruszany, jednakże mam do tego tematu dużo do dodania, ponieważ sam w takowej byłem, jestem i jestem pewien, że będę.


Każdy o niej wie, ale nikt w nią nie wierzy. W dzisiejszym świecie zauważyłem, że łatwiej jest zaprzyjaźnić się z płcią przeciwną od siebie. Powód? Jak jesteś facetem to nie rozkleisz się emocjonalnie przy kolegach, a z przyjacielem też trudno o takich rzeczach rozmawiać.Z kobietą możesz porozmawiać o tym co Cię trapi, kto Ci się podoba, bądź spytać o jakieś rady. Natomiast dziewczynom jest łatwiej zaufać chłopakom, ponieważ oni nie plotkują na siebie ile popadnie, zawsze wysłuchają przyjaciółki do końca i nie będą "sztucznie" słuchać, a powierzone tajemnice zostawiają dla siebie. Nikt w nią nie wierzy, ponieważ wielu osobom zdaje się, że wcześniej czy później

I Międzyblogowa wojna internetowa.

Blogerzy i Blogerki! Ogłaszam stan wyjątkowy! Jesteśmy w stanie wojny! Pełna mobilizacja oddziałów! Oczywiście żartuje, więc do rzeczy!. Akcja ,,BLOG Z PASJI" się rozszerzyła i już paru blogerów napisało o tym i o co w niej chodzi. Prawdopodobnie ja wywołałem tę wojnę, ponieważ chyba jako pierwszy z blogerów od słów przeszedłem do czynów - do swojej propagandy głoszącej, że obserwacja za obserwacje powinna być naganiana. Tak czy siak druga strona zaczęła się bronić: (przykładowa osoba, która jest młodsza i mniej wie o życiu, ale będzie się spierać swoimi argumentami)


wtorek, 28 stycznia 2014

Indoktrynacja - albo miliony idą za jednostką, albo jednostki za milionem.

Witam bardzo serdecznie każdego kto przeczyta ten wpis. W temacie postu trudne słowo Indoktrynacja . Zacznę swoją małą propagandę dotyczącą obserwacji za obserwację, ale także o inne prośby "jałmużny" typu klikania w reklamy bądź zostawienia po sobie komentarzu za komentarz typu "zapraszam do mnie". Teraz możecie mi narzucić, że nie mogę tego zrobić, ponieważ jak ktoś chce tak robić to niech robi, a mi guzik to tego. Właśnie nie, jak nie nauczymy młodszego pokolenia, że taki handel obserwacjami jest żałosny, a blogi nastawione na klikanie i zapraszanie w reklamy zabroniony to kto to zrobi? Można to porównać do wychowania przez rodziców: Jeżeli czegoś rodzice nas nie nauczą, to skąd mamy wiedzieć, że to co robimy jest złe? Dlatego każdego kto podziela moje zdanie proszę mi w tym pomóc.


Wystarczy, że każdy kto zobaczy takie zachowanie handlu obserwacjami, żeby upomniał (opieprzył) takie osoby pisząc jednocześnie, dlaczego nie powinni tego robić. Wierzę, że skoro spotkałem się z wieloma osobami, które podzielają moje zdanie to propaganda zadziała. Bowiem jeśli Ty nie upomnisz kogoś przez takie zachowanie to kto to zrobi? Wierzę, że w grupie siła (szczególnie w internecie) więc bierzmy się mobilizujmy i działajmy!

poniedziałek, 27 stycznia 2014

BLOG - PA$JA, OBSERWACJE, REKLAMY, WYŚWIETLENIA.

Czujesz tą woń? Zaraz pojadę tutaj po bandzie bachorów, które mnie do tego sprowokowały. Ale żeby to miało ręce i co najważniejsze nogi zacznę od początku. Założyłem sobie nie cały tydzień temu bloga, pomyślałem, że fajnie będzie coś napisać od siebie. Oczywiście, żeby promować posty musiałem coś wymyślić i wymyśliłem. Doszedłem do największej grupy blogerów na facebooku (polaków rzecz jasna) wstawiłem tam linka i jak zwykle w poście napisałem temat postu oraz zapytałem, co mógłbym ewentualnie zmienić/poprawić w ogólnym kształcie bloga. Bardzo mi pomogło wiele osób za co dziękuje, ale z jedna bądź dwie osoby dały tylko linki do swoich blogów i nic nie napisały (no może coś typu "zapraszam do siebie"). I wtedy to się zaczęło...




Ogólne hasła reklamowe młodych blogerów. Obserwacja za obserwacje, komentarz za komentarz, dobijcie mi do 100 obserwatorów (to dla mnie wiele znaczy i się "odwdzięczę"), wejdźcie mi w reklamy (seinguwno itd.) itd. Oczywiście, że można to ignorować i mieć te cudowne "wyjebane" najlepiej na cały świat. Ale jak czegoś nie lubię to nie lubię ;) Zatem wypowiedziałem już wojnę takim blogerom. Napisanie do administratora powiedzmy, że pomogło oraz przekonanie bardziej inteligentnych blogerów, że takie zachowanie powinno być piętnowane i uważane za żałosne (bo takie jest) prawie nic nie dało, ale prawie nie oznacza, że nic.



Dlaczego uważam to za żałosne? Zakładając bloga oczywiście pomyślałem o AdSense i chciałem je od razu włączyć. Tak, myślałem o kasie zakładając bloga, ale do dnia dzisiejszego nie aktywowałem zarabiania. Moim zdaniem pamiętnik piszemy dla siebie, a bloga dla innych (pamiętnika nie chciałem pisać; to nie jest męskie;ew. dziennik snów). Nigdy nie pomyślałem o tym, żeby robić to tylko dlatego, żeby tylko i wyłącznie zarabiać, a treść robić denną na odwal się. Ale wróćmy do pytania - bloga każdy zakładał z myślą, żeby podzielić się swoją opinią/zdaniem/recenzją/opisem dnia etc. z innymi ludźmi, ale wiadomo, że fajnie robić coś, co się lubi i przy okazji za to dostawać pieniądze/wynagrodzenie. Zatem parę dni w grupie pobyłem i szukałem ciekawych blogów, które mogę obserwować, ale 70% postów była tego typu...




Zatem za to, że oni mnie irytowali to i ja irytowałem ich. Pisałem swoje zdanie dotyczące obs za obs, albo pytałem się czy wiedzą, że za proszenie/namawianie itp. do klikania w banery/reklamy jest zabronione. Jak można się domyślić (ja zauważyłem to z obserwacji) największa grupa takich osób jest niepełnoletnia, a nawet nie skończyła (zaczęła) gimnazjum płci żeńskiej. Największa nie oznacza, że każda osoba z tej kategorii taka jest (bulwers przez to też był; zdania wyjęte z kontekstu). Postanowiłem więc sobie pytanie: Czy one założyły blogi tylko po to, żeby mieć jak na facebooku jak najwięcej znajomych, lajków oraz ubranka/pieniążki?  itd. (w przypadku bloga obserwacje/komentarze/wyświetlenia). Po paru dniach śledzenia i wejścia na parę blogów osób, które za takie uznawałem mogę stwierdzić - tak. 



Zrobiłem więc ankietę; tematem mojego postu w tej grupie wtedy było zadanie pytanie czy irytuje Cię obs=obs/kom=kom i czy chciałbyś/aś coś z tym zrobić? I po komentarzu bardziej inteligentnego blogera zacząłem się zastanawiać:




Po jego wypowiedzi można (mogę) stwierdzić, że osoby bardziej młodsze, które zakładają te blogi chcą po prostu zarobić w internecie. Ale nie nazwałbym tej największej grupy najlepszą i najciekawszą (aktualnie poznałem parę grup, gdzie są ciekawe posty i blogi). Nazwałbym tą grupę: blogerzy~#kom4kom #obs4obs. Oczywiście powoli się to "zmienia", ale moim zdaniem taka jest prawda.
Na koniec dobra postawa pewnego nowego użytkownika, który jest na grupie blogerów i dla niego nie liczy się ilość, a jakość. (choć dobrze wiemy że za ilość-pieniądze można zdobyć jakość-markę *if you know what i mean)




Nie zamazałem linka do bloga, ponieważ blog bardzo ciekawy i zachęcam do odwiedzenia go. To chyba tyle, jeżeli chodzi o ten temat. Wiem, że jest on popularny, że wiele blogerów o nim pisze, ale od słów do czynów to ja właśnie jestem od czynów :) A Wy co sądzicie na temat obs za obs? Zgadzacie się ze mną? Macie inne zdanie bądź coś innego do powiedzenia?

niedziela, 26 stycznia 2014

BO TO MODNE - problem XXI wieku.

 Kto w dzisiejszych czasach nie chce być modny? Odpowiedź brzmi każdy przy okazji będąc fajnym. Ale czy podążanie za modą oznacza bycie modnym czy też fajnym?


Moda - co to jest i skąd się wzięła? Moda oznacza potrzebę naśladowania innych, aby się identyfikować z nimi, te psychiczne uzależnienie najbardziej kojarzy się z ubiorem, lecz może się tyczyć też zjawisk bądź zdarzeń. Nie wiem skąd się wzięła moda, ale wydaje mi się, że od popularnych osób, które każdy próbuje naśladować. Czy to być wygadanym, mówiąc popularne powiedzonka bądź do sposobu bycia lub naśladowania ich skandali. 


Czy podążanie za modą jest złe? Oczywiście, że nie. Jednak trzeba podążać z głową. Jeżeli lubisz być na czasie, ale przykładowo nie podoba Ci się nowa kolekcja Twojego autoryteta ubiorowego to wcale nie musisz się nadal z nim utożsamiać. Moda jednak ma pewien mocny minus. Efekt owczego pędu oznaczający kupowanie przez konsumenta dobra, które jest po zawyżonych cenach, tylko dlatego, że je kupują inni. Można wtedy mówić o uzależnieniu od mody, a takowe uzależnienie nie ma raczej pozytywów.


 Problemy podążania za mody. Są i były. Każdy dzięki modzie chce się utożsamić w grupie czy to w szkole czy na imprezach. Wymienię parę modnych rzeczy, które są moim zdaniem żałosne:
  •  palenie papierosów, marihuany, dopalaczy przez młodsze pokolenie
  • noszenie rurków, airmaxów, ubioru przez narzucony trend
  • słuchanie modnych artystów muzycznych, ponieważ stali się modni
  • ekipa z Warszawy, dziubki na zdjęciach, śmieszne powiedzonka

 Nie jest nic złego w nich nic złego, jeżeli zacząłeś czegoś słuchać/nosić/palić ponieważ Ci się spodobało bądź zainteresowało. Chociaż co do wyżej wymienionych rzeczy do palenia mam pogardę i odradzam Wam to nie zabraniam spróbować. Wszystko jest dla człowieka po trochu. Szczerze z całego serca nienawidzę ludzi, którzy w szczególności słuchają modnych artystów muzycznych, a nie wiedzą/czytają o czym nawijają (oczywiście mowa tu o rapie;o kupowaniu płyt nie wspomnę). Człowiek jako człowiek zawsze chciał (przynajmniej ja tak uważam) wyróżnić się z tłumu i pokazać swoje zainteresowania swoim bliskim żeby chociaż wysłuchali jego zdania. Wyczuwasz ironię? Ludzie teraz wyglądają jak stado jednotorowo myślących idiotów, którzy chcą wyglądać cool i fashion. 


Jeżeli masz inne podejście do mody (takie jak ja przykładowo) to tacy ludzie Cię najprawdopodobniej wyśmieją. Oczywiście nie każdy podążający za modą jest idiotą, ponieważ można za nią podążać i jednocześnie zachować rozum - czyli to jest fajne podoba mi się i cieszę się, że jest to w modzie aczkolwiek nie obrażę nikogo, komu się nie podoba to co mi się podoba. Brzmi banalnie, ale uczucie wyższości jednak jest. Wydaje mi się, że moda jest problem XXI wieku, a jeżeli się mylę to proszę, wręcz błagam udowodnij mi, że tak nie jest. Miej trochę rozumu i jeżeli nie podoba Ci się dana moda to nie musisz się w nią ubierać/utożsamiać, a jednocześnie możesz zaakceptować (bardzo łatwa rzecz) modę z Twojego otoczenia, co najprawdopodobniej pójdzie w drugą stronę (marzenie). Tym razem krótki i na temat. Mam nadzieję, że podzielacie moje zdanie.

sobota, 25 stycznia 2014

Uzależnienie - problem czy ucieczka od problemów?

Nowy dzień, który obudził mnie promieniami słońca... w zimę. Słońce zawsze uspokaja mnie i daje nadzieję, że dzień będzie udany, ale nie o tym mowa w dzisiejszym wątku. UZALEŻNIENIA! Każdy ma takie owe uzależnienie; począwszy od spania do zażywania heroiny. Ale czy one w ogóle nam coś dają? Czy dzięki nim  możemy łatwiej żyć? Czy są nam potrzebne? Tak, tak i tak. Nie rób miny jakbym miał zachęcić Cię do brania środków odurzających typu Acodin, ale niektóre uzależnienia nie tylko sprawią, że będziesz szczęśliwy, ale też możesz z nich korzystać. Oczywiście chciałbym się rozpisać z tym tematem, dlatego przedstawię swoją opinie na temat różnego rodzaju uzależnień. Pozwolę sobie myślnikami wypisać oraz je opisać:



  • internet - jest to dobre jak i złe uzależnienie, zależy, jak je wykorzystujesz. Jeżeli tylko i wyłącznie przeglądasz fejsa czekając na lajki i oglądając śmieszne filmiki na youtube to prawdopodobnie jesteś cofnięty/a intelektualnie (nie mylić pół godziny przeznaczenia na to, żeby zobaczyć nowości u znajomych i pośmiać się z kotem, który ma na serze głowę z parogodzinną tą samą czynnością). Wtedy takie uzależnienie jest złe, ale jakby je spożytkować? Nie wiesz co to oznacza konkluzja? Może rozszerzysz swoje horyzonty dotyczące swoich zainteresowań?(wystarczy je wpisać w Google) Zadzwoń/napisz do znajomych z odległych miast i sprawdź co tam u nich (uwierz mi kontakty jak dorośniesz Ci się przydadzą). Dobrze spożytkowane uzależnienie nie jest złe, ponieważ w internecie jest wszystko (wszystko, tylko nie umesz szukać) i warto czasami zrobić coś dla siebie.


  • spanie - nie oszukujmy się lubisz sobie czasami pospać do 10 rano, kiedy oczywiście możesz. Dobrze wyspany człowiek to człowiek, który jest pełen sił do życia po wstaniu (no może po 30 minutach). Jednak to uzależnienie skrytykuje. Załóżmy, że przeciętny człowiek powinien spać 8 godzin, a dzień ma 24 godziny. Wniosek? Przesypiasz 1/3 swojego życia. A jak go wydłużysz do 10/12 godzin (jeżeli kładziesz się przykładowo spać o 20 i wstajesz o 8 i do szkoły) Tracisz wtedy 1/2 życia. Trochę przykre, więc pospać sobie można w soboty/niedzieli z godzinę, może dwie dłużej (po imprezach), ale nie trać życia na spaniu. Aczkowiek jest też dobra strona tego uzależnienia-LD


  • słuchanie muzyki - uwielbiam to uzależnienie, muzyka, wszędzie muzyka. W drodze do szkoły, po powrocie ze szkoły, kiedy siedzimy na komputerze, kiedy mamy wolną chwilę przed pójściem spać. Uzależnienie na pewno dobre, chyba, że słuchasz tak głośno, że sobie bębenki rozwalisz i lipa. Zależy też czego słuchasz, ale jak słuchasz swoich ulubionych piosenek zawsze poprawia Ci się humor (nie mówię o smutnych piosenkach, nie bądźmy smutni). Co więcej, jeżeli słuchasz przykładowo rapu to w większości utwory te poszerzą Twoje horyzonty myślowe, słownictwo (nie tylko kurwy) oraz będziesz brał przykład z wielu z nich. Możesz bowiem w raperach znaleźć swoich mentorów, gdzie będziesz upodabniał się do nich.


  • zażywanie środków odurzających (papierosy, marihuanna, kokaina, amfa,alkohol, andrzej itd.) - temat tabu, ale to jest tajemnica poliszynela, że i tak coś nas zabije. Jak nie alkohol, marihuanna (XD) czy też rak płuc przez papierosy to zabije nas życie. Rodzimy się, by umrzeć. Moim zdaniem wszystko dla ludzi jest po trochu, osobiście nie jestem uzależniony od żadnego środku odurzającego, a wypaliłem w życiu całego papierosa, wypiłem sporo alkoholu oraz inne takie tam. Te uzależnienia skrytykuje, jeżeli umrzesz przez takie środki odurzające - Twój wybór, przecież to Twoje życie. Ale jeżeli przez te uzależnienie zniszczysz, bądź zabierzesz komuś życie to obyś gnił w piekle.


  • seks, masturbacja - kto nie lubi seksu/masturbacji łapa w górę! Temat niemniej bardzo, ale to bardzo tabu, więc w paru słowach: seks - bardzo dobry, korzystaj z młodości póki ją masz, ale tylko z jedną kobietą, którą kochasz (ew. rób co chcesz); masturbacja - chłopie ogól kopra, załóż do tych rurków (ehhh) jakąś dobrą koszulę i do klubu z jakimiś ogarniętymi kolegami idź.


  • hazard - trudno będzie mi się tutaj wypowiedzieć. Dzięki hazardowi możesz "wygrać" życie jak i je przegrać dosłownie. Hazard to taki pakt z diabłem, który nie daje Ci pewnej wygranej. Każdemu hazardziście życzę szczęścia, ponieważ mu się przyda, ale odróżnijmy uzależnienie od zainteresowania.  Sam chętnie czasami wrzuciłem z dwie dyszki do automatu (nie polecam i tak zawsze przegrywałem) i tyle. Uzależnienie zaczyna się wtedy, kiedy grasz póki masz pieniądze, bądź mając czysty(brudny) zysk np. 200 zł grasz, żeby było 500 zł. Bo masz przeczucie, że wpadnie ściana (wałkuje temat automatów) bo coś tam. Nie tak to tylko przegrasz życie. Co do zakładów bukmacherskich to już prędzej polecę, ponieważ masz 1/3 szansy na wygraną (mówię o meczach typu wygrają Twoi, tamci, remis). Podsumowując jako hobby - dobre; jako uzależnienie - złe.


  • jedzenie - jeżeli czytasz to, a jesteś z płci przeciwnej (pięknej) to proszę wypowiedz się na temat tego uzależnienia, ponieważ sam nic nie wiem na ten temat, a po za tym jestem ciekawy zdania innych osób.


  • gry komputerowe - co ja bym bez nich zrobił. Od najmłodszych lat mając zaledwie 6 lat (może wcześniej) już pamiętałem, jak grałem na komputerze/konsolach Atari. Mario, Jazz Jackrabbit 2, Quake, Return to Castle Wolfwenstein, Call of Duty (oczywiście, że jedynka) itd. itd. (swoją drogą itd. to logo jedych z twórców RTCW). Tak czy siak przegrałem (grając, jak i może dosłownie) na grach komputerowych wiele swojego życia, ale nie żałuje. Poszerzyły trochę moje horyzonty, przedtem mogę przyznać byłem strasznie uzależniony, ale teraz to tylko jedno z moich ulubionych zainteresowań. Gry mogą nauczyć języka, kultury, historii, ale także i postępowania w życiu. Absolutnie je zaliczę do dobrych uzależnień, oczywiście, jak umiesz pogodzić życie własnie z życiem online (YOLO).


  • praca - bardzo trudno mi się w tej kwestii wypowiedzieć, ponieważ aktualnie szukam pracy i takiej owo nie miałem. Wydaje mi się to dobre, że człowiek daje z siebie wszystko i pracuje do końca, ale żeby przy tym nie zaniedbywał rodziny. To wszystko zależy od pracy w której pracuje jak i od tego jaką jest osobą. W życiu przetrwasz dzięki rodzinie, pracy i znajomościach. Tego się nauczyłem w życiu, ale doświadczenie rośnie z wiekiem co nie?


To tyle! Wydaje mi się, że w najczęstszych uzależnieniach jakie istnieją na Ziemi się wypowiedziałem (jako tako). A Wy zgadzacie się ze mną, czy macie inne zdanie na ten temat? Piszcie śmiało w komentarzach, szczególnie o jedzenie. Reasumując jeżeli umiesz umilić sobie czas z uzależnieniem i jednocześnie z niego korzystać, by się samo kształtować to wygrałeś życie i gratuluję. Jeżeli nie to może warto się zastanowić i pójść w tą stronę? Jestem pewny, że bez uzależnień chodzilibyśmy jak zdenerwowany karzeł, który został oblany przez ciężarówkę, która wjechała w wielką kałużę obok chodnika na którym się znajdował.

piątek, 24 stycznia 2014

Świadomy sen - spełnianie swoich marzeń w snach.

Postanowiłem napisać dzisiaj jeszcze jeden post, ponieważ wkręciłem się trochę w tego bloga. Tematem będą świadome sny (ang. Lucid Dream, w skrócie LD). Ale co to właściwie świadomy sen? 


Definicja świadomego snu.  Otóż to nic innego jak w trakcie snu zdać sobie sprawę, że śpisz. W trakcie jego trwania możesz zrobić wszystko czego tylko zapragniesz. Dzieje się to dlatego, gdyż to wszystko dzieje się w Twoim umyśle. Kontrolujemy w nim pogodę, ludzi, zdarzenia, dialogi, a nawet odczucia. Brzmi bardzo fajnie, ale jest bardzo trudne do zrealizowania. LD w żaden sposób nie zaburzy nam psychiki i nie jest groźny, a wręcz przeciwnie przyjazny! Dzięki niemu nabieramy w życiu pewności siebie i podążamy za swoimi marzeniami, które już spełniliśmy w snach.


Jak odróżnić świadomy sen od zwykłego snu?  Bardzo proste pytanie. Otóż kiedy mamy zwykły sen to nie zdajemy sobie świadomości, że śpimy i uważamy to za rzeczywistość, że dzieje się to na prawdę. Przy trwaniu LD jak już wspomniałem zdajesz sobie sprawę, że śpisz.


Jak zdobyć świadomy sen? Istnieje wiele technik, które zajęłyby mi kilka stron do opisania począwszy od autosugestii kończąc na ćwiczeniach z rękoma w przodzie (nie pamiętam nazwy). Jeżeli zainteresowałeś/aś się LD to zapraszam do krótkiej lektury ONEIRONAUTYKA.  


Trochę o autosugestii oraz dzienniku snów. Opiszę Wam metody, które sam stosuje. Pierwszą z nich jest autosugestia do której potrzeba ogromnej motywacji i prawdziwej chęci zdobycia LD. Polega ona na powtarzaniu sobie w kółko przed pójściem spać, bądź w trakcie dnia chęci posiadania świadomego snu. Jednak nie myślcie, że jak przez cały dzień będziecie to sobie powtarzać to go zdobędziecie. W tej technice liczy się też opisanie sobie w głowie gdzie i co chciałbyś/aś się znajdować oraz robić. Im dłużej stosujesz autosugestie tym większa szansa, że Ci się uda. Przejdźmy do dzienniku snu. Wystarczy kupić zeszyt i długopis i położyć sobie gdzieś blisko łóżka bądź pod poduszką. Zawsze, kiedy się budzimy próbujemy nie wstawać z łóżka, a nawet się ruszać i przypomnieć sobie sen. Wszystko z nich jest istotne: uczucia, miejsce, ludzie, słowa, pogoda, zdarzenia, myśli. Wszystko to zapisuje następnie w naszym zeszycie, dzięki któremu ćwiczymy pamięć oraz szukamy charakterystycznej rzeczy, która zdarza się nam we śnie. Bowiem dzięki takiej rzeczy jak ją zapamiętamy, będzie nam bardzo łatwo się zorientować, że śpimy i zaczynając świadomy sen.


Lucid Dream? A po co to komu? Dzięki niemu kształtujemy siebie samego, ćwiczymy pamięć i zawsze rano wstajemy z bardzo dobrym samopoczuciem. Możemy w nim robić co chcemy, przeżywać niewyobrażalne przygody, latać, być w Himalajach bądź nawet zagrać w pokera z prezydentem. Czasami bowiem warto się oderwać od prawdziwej swojej szarej (białej; jest zima) rzeczywistości i odpocząć w swoim świecie. W swoim świecie, gdzie czujesz się spokojnie, gdzie nie martwisz się o problemach, ponieważ ich nie masz. Na koniec chciałbym polecić album Łukasza Rostkowskiego (L.U.Ca) który w swojej ostatniej płycie Sleepoholic uciszył mnie i świat na dobre pół godziny jak nie więcej (więcej). Bardzo zachęcam do przesłuchania całej płyty przed pójściem spać, bardzo uspokaja.

Osobowość, charakter, asertywność - być sobą czy utożsamić się z grupą?

Dzisiaj poruszę temat osobowości oraz charakteru człowieka. Co jakiś czas poznajemy nowych ludzi, którzy zaskakują nas swoim charakterem czy też sposobem bycia. Cały czas dzięki takim osobom poznajemy różne aspekty osobowości człowieka w praktyce.


Definicja osobowości, charakteru oraz asertywności. Osobowość człowieka jest to w skrócie jego zachowanie. Oznacza to jego myśli, uczucia i zachowania w danym środowisku w którym się znajduje. Charakter z kolei oznacza cechy, wizerunek, które wyróżniają każdego człowieka. Cech charakteru jest od groma począwszy od silnej woli kończąc na egoizmie. Asertywność z kolei jest cechą charakteru człowieka, która  oznacza wyrażanie swojego zdania oraz krytyki, umiejętności odmawiania w sposób nieuległy oraz samooceny.


Bycie sobą, a utożsamianie się z grupą. Te pojęcia są ogólnie względne, ale spójrz na chwilę na swoje środowisko czyli rodzinę, kolegów i koleżanek. Spróbuj teraz sam sobie opisać ich z cech charakteru, zachowania, sposobu bycia, osobowości. Postrzegasz różnicę, że każdy człowiek się różni od innego?  Zależy to od tego czy jesteś spostrzegawczy. Człowiek jako osobowa jednostka szuka ludzi podobnych do swoich zainteresowań oraz zachowania.


 Ale co ma zrobić, kiedy nie znajdzie takiej grupy, bądź co gorsza choćby jednego/jednej kolegi/koleżanki? Ma się wtedy do nich utożsamić, ponieważ boi się, że nie przyjmą go za swój charakterystyczny sposób bycia? Nie, nie i jeszcze raz nie. Ale z drugiej strony kijowo byłoby nie mieć kolegów w szkole i siedzieć samemu w ławce. Jeżeli nie znalazłeś grupy/osoby podobnej do Twojej osobowości (mało prawdopodobne, ale czy nieprawdopodobne?) nie oznacza, że musisz się utożsamiać z nimi. Zakoleguj się z nimi, żebyś nie wyszedł na samotną wyspę bez znajomych, ale bądź też asertywny


Asertywny czyli? Czyli jak Twoje środowisko pali sobie papieroski i namawiają Cię żebyś zapalił, że to jest fajne i naciskają na to, to wtedy zaczyna się dla Ciebie wyzwanie - jak asertywnie odmówić papierosa i przy okazji nie podpaść grupie. Oczywiście to jest proste, jeżeli mieliby Cię wyśmiać przez to, to oznacza, że zakolegowałeś się z idiotami, którzy się utożsamiają nawzajem. Wydaje mi się jednak, że zrozumieją (ale musisz być wyżej niż gimnazjum; nie oszukujmy się, tam to jest  moda). Dajmy inny przykład: pójdziecie sobie na browara po szkole w piątek. Jeżeli jesteś abstynentem albo po prostu nie chcesz jeszcze w tym wieku się napić, to po prostu wystarczy im to powiedzieć w asertywny sposób i jestem pewny, że zrozumieją. 


No dobra ja tutaj się rozpisałem o asertywności, a nie o osobowości/charakterze człowieka, więc wracam do tematu, co nie oznacza, że asertywność tutaj nie ma znaczenia. Dwa przykłady o asertywności dotyczących używek wystarczą. Nie daj sobie narzucić czyjeś zdanie w rozmowie, jeżeli masz inne zdanie albo nie zgadzasz się ze zdaniem narzuconego zdania (incepjca) to je wyraź, bądź się sprzeciw (oczywiście trzeba z klasą odmawiać/kłócić się).  Musisz mi uwierzyć, że każdy ma swój gust/zdanie/charakter/osobowość (nawet Ty sam, ale to widzisz codziennie) ale nie daj sobie narzucić czyjegoś gustu czy zdania, a tym bardziej nie narzucaj go innym. Żyj i daj innym żyć. Jeżeli masz prawdziwych przyjaciół to ich doceń, ponieważ w dzisiejszych czasach to jest największy skarb, który posiadasz. Nigdy nie wybieraj grupy zamiast przyjaciela. Grupa w końcu sobie pójdzie w swoją stronę, a przyjaciel będzie chciał iść razem z Tobą w Waszą stronę.

czwartek, 23 stycznia 2014

Stereotyp - upierdliwa rzecz stworzona przez upierdliwych ludzi.

Tematem dzisiejszego wątku, który chciałbym poruszyć będą stereotypy. Każdy o nich wie i o nich mówi. Niestety stereotypy są w większości mylne i nie powinniśmy się nimi kierować.


Czym tak na prawdę jest stereotyp? ,,Stereotyp to uproszczony, skrótowy i zabarwiony wartościująco obraz rzeczywistości, odnoszący się do grup społecznych, osób, sytuacji, instytucji, utrwalony wielokrotnym powtarzaniem."


Skąd się wzięły stereotypy? Stereotypy wzięły się po przyjrzeniu się przez ludzi charakterystycznych cech przy danej grupie bądź społeczeństwa. W większości takich plotek, które stały się stereotypami to media zadziałały na ich korzyść.
  

Stereotypy, których nie lubię: Nosi dresy, bluzę i przeklina - jest chuliganem szukającym zaczepki. Po pierwsze co z tego w co się ubiera? Sam osobiście lubię dresy i bluzy (aczkolwiek tutaj ma znaczenia bluza, a bardziej dresy oraz przeklinanie). Każdy ma swój gust (począwszy od muzyki do ubrań) i niech nosi co mu się podoba. Nie chciałbym tutaj bronić wszystkich "dresów" ponieważ w większości są to chuliganie, którzy po prostu lubią się napić do trupa i przy okazji komuś przywalić. Ale czy większość oznacza wszyscy? Nie. Znam przykłady, gdzie takie osoby, które klną jak stary szewc i wyglądają na typowych chuliganów są dobrymi osobami i stanęli by w obronie swoich jak i słabszych osób. 


Kolejnym ze stereotypów, który tworzy mi wrzody na tyłku jest to, że obcokrajowcy mają zdanie o Polakach alkoholików i złodziei. Rozumiem, że nie raz było w wiadomościach, że pijany kierowca spowodował wypadek, że Polacy są najlepszymi złodziejami aut z Niemiec. I uwaga! Nagle każdy Polak, który pojedzie do pracy do Anglii/Niemiec/Wielkiej Brytanii jest nie tyle co prześladowany to osądzany i podejrzewany, że coś ukradnie/odbije mu po wódce. Otóż nie, ponieważ jak już wcześniej wspomniałem nie można oceniać parę(nastów) przykładów kradzieży/alkoholizmu do ogółu społeczeństwa. Jeżeli w Polsce żyje około 38,54* miliona ludzi to na przykładzie 2336 wypadków, których sprawcami byli nietrzeźwi kierowcy (w 2012 roku), a kierowców Polskich jest około 20 milionów (niepewna informacja) to ma oznaczać, że w Polsce są sami pijani kierowcy? Otóż nie.

Ostatnim ze stereotypów, które mnie drażnią to ogólny podgląd na to, czego ktoś słucha. Osobiście słucham muzyki nie gatunku, ale jeżeli chodzi o gatunek to przeważa ten rap. Podam parę przykładów takich stereotypów: metalowcy się nie myją, emo kradną mamom lakier do paznokci, nie ma takiego czegoś jak rap inteligentny, a disco-polo słuchają wieśniacy. Osobiście zastanawiam się, kto wymyślił takie bezmózgie plotki w które wierzą bezmózgie osoby. Ludzie słuchają metalu i się myją (pewno są wyjątki, ale one są WYJĄTKAMI), Emo raczej stać na lakier do paznokci (huehuehuehue), BEZINTELIGENTNY RAP (wyjątkami są dissy/jp/hwdp), muzyka, która wpadnie w ucho (disco-polo) nie oznacza, że od razu słuchają tego wieśniacy, ponieważ to zależy od gustu danej osoby... oraz czy jest tym wieśniakiem, czy nie. 


Prawda jest taka, że każdego człowieka z osobna zanim ocenimy powinniśmy poznać i być pewni, że go znamy. Nie można kogoś oceniać po ubiorze, zachowaniu czy po plotkach. W stereotypy moim zdaniem wierzą bezmózgie osoby, które idą myślowo skrótami (czyli: ma dredy-jest ćpunem-pali bakę-zamknąć go). Mam nadzieję, że temat się spodobał, jeżeli masz odmienne zdanie możemy podyskutować w komentarzach bądź przez prywatną wiadomość.